C:Ηub τεχνών και τεχνολογιών ήχου
Δημιουργός/Συμμετέχοντες:
Άγγελος Φλώρος, Επίκουρος Καθηγητής (μόνιμος), Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο
Το “The End of Childhood” είναι ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό έργο όπου υλοποιήθηκε για την έκθεση «Σύμβολα και Εμβληματικά Ερείπια» του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Αθήνα της Ελλάδας (ΕΜΣΤ). Η ιδέα βασίστηκε στη θεματική του επιμελητή Παναγιώτη Πάγκαλου, διερευνώντας τρόπους με τους οποίους αντιλαμβανόμαστε και προσεγγίζουμε τα πολιτιστικά σύμβολα με την πάροδο του χρόνου, ειδικά στη Σύγχρονη Εποχή.
Το έργο αποτελείται από δύο εφαρμογές, το κομμάτι της έκθεσης (ο αναγνώστης) και τον ιστότοπο theendofchildhood.com (ο συντάκτης). Το κομμάτι της έκθεσης λειτουργεί ως ένα αντιπροσωπευτικό ντοκιμαντέρ μοντέλο ανθρώπινης συμπεριφοράς με τον ιστότοπο.
Ο ιστότοπος εισάγει μια λίστα με 80 βασικά σημεία της Σύγχρονης Ιστορίας, σύμφωνα με τον κατάλογο του Βρετανικού Συμβουλίου «80 στιγμές που διαμόρφωσαν τον κόσμο». Ο επισκέπτης του ιστότοπου, χρησιμοποιώντας τα σύμβολα μπορεί να προσεγγίσει κάθε «στιγμή», για να ακούσει και να διαβάσει το σχετικό περιεχόμενο. Κατά τη διάρκεια της πλοήγησης, «cookies» αποθηκεύουν σε μια βάση δεδομένων τα ακόλουθα μεταδεδομένα: επιλεγμένα στοιχεία και ενεργός χρόνος σε κάθε επιλογή. Αυτά τα μεταδεδομένα αποθηκεύουν ένα μη εικονικό προφίλ της ανθρώπινης συμπεριφοράς του αναγνώστη.
Στο κομμάτι της έκθεσης, ένας αλγόριθμος διαβάζει τυχαία κάθε καταχώριση της βάσης δεδομένων και δημιουργεί ένα μπαλόνι για κάθε επίσκεψη «συμβόλου» και τοποθετεί το επιλεγμένο σύμβολο ως υφή πάνω στο μπαλόνι. Το μπαλόνι παραμένει στον ουρανό όσο χρόνο αφιέρωσε ο χρήστης στην επισκόπηση του συμβόλου. Το κείμενο του επιλεγμένου συμβόλου ακούγεται στον εκθεσιακό χώρο μαζί με τους ήχους δημιουργίας και της καταστροφής του μπαλονιού.
Το τέλος της παιδικής ηλικίας δημιουργεί ένα μετα-μνημείο της πολιτιστικής μνήμης των δικαιωμάτων ανάγνωσης και εγγραφής (Read/ Write) της ανθρώπινης συμπεριφοράς στον εκθεσιακό χώρο μαζί με τα άλλα κομμάτια της έκθεσης. Το ηχητικό τοπίο προσθέτει την άδεια της εκτέλεσης (Execute-E) ως ίχνος επαυξημένης πραγματικότητας στην εμπειρία των επισκεπτών του χώρου.
Γιατί «το τέλος της παιδικής ηλικίας»; Τα σύμβολα και τα εμβληματικά ερείπια μας βοηθούν να καλλιεργούμε και να αναπτύσσουμε την ιδεολογία και την ταυτότητά μας. Αυτά τα δεδομένα είναι σημαντικά για το προφίλ μας προκειμένου να διαμορφώσουμε ένα γνωστικό μοντέλο για την κοινωνίας μας. Μας ωριμάζουν, μας ταξιδεύουν από την παιδική ηλικία έως την ενηλικίωση και μετά στην επόμενη φάση της ζωής μας. Μετά την “παιδική ηλικία”, έχουμε όλα τα απαραίτητα εφόδια για να προτείνουμε και να δημιουργήσουμε νέα δεδομένα σημαντικά για την εξέλιξη του σύγχρονου πολιτισμού απαλλαγμένα από τα βάρη του παρελθόντος και της ιστορίας.
Το καλλιτεχνικό έργο “The end of childhood” εστιάζει την έρευνα στη σχέση των πολιτών με την οπτικοακουστική πληροφορία που διαμορφώνουν τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, όπως λαμβάνεται από φορητές συσκευές. Η σχέση δηλαδή ‘ανθρώπων’ και της συμπεριφοράς αυτών με οπτικοακουστικό περιεχόμενο που αφορά την ενημέρωση τους.
Ο αλγόριθμος καταγράφει τη συμπεριφορά των χρηστών με το περιεχόμενο κάνοντας χρήση όχι κυρίως δεδομένων, αλλά μεταδεδομένων (metadata) που παράγονται κατά την επισκόπηση του περιεχομένου. Τα μεταδεδομένα δίνουν πληροφορίες για την ανθρώπινη συμπεριφορά διαμορφώνοντας ένα πρωτότυπο αρχείο της σχέση των χρηστών με την ψηφιακή πληροφορία.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο Συνέδριο/Συμπόσιο Art and Design of XR, που υλοποιήθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη στις 23 και 24 Σεπτεμβρίου 2022 από το ΕΚΠΑ και τη ΣΤΕΓΗ Ίδρυμα Ωνάση.
Για το έργο αυτό χρησιμοποιήθηκε τεχνογνωσία η οποία αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του Ερευνητικού Έργου HAL.